|
Wij te Madadeni/Arbor Parkdeel 3
|
Woensdagmorgen 25 februari 2009 rond 07.00uur staan we klaar voor vertrek naar “ons” zendingsveld te Zuid-Afrika.
Het doel van deze 2 jaarlijkse reis is het ontmoeten van gemeenteleden te Madadeni en Arbor Park. Uiteraard ook de ontmoeting met onze zendeling Sietse Veenstra en zijn vrouw Herolina.
Verder zullen we onze mogelijk nieuwe helpers Dumisane en Kunene gaan ontmoeten. Kunene is getrouwd en heeft 5 kinderen. Het is de bedoeling hen op te leiden om in de toekomst zelfstandige evangelisten te worden.
“WIJ” zijn:
Jaap Biersteker voorzitter van de stichting Zending Zuid-Afrika
Dirk Jan Dirkmaat . als eerste contactpersoon voor Sietse Veenstra
Ds. Tom Viezee afgevaardigde Kerkenraad Krommenie
Marc van Olst mede afgevaardigde Kerkenraad Krommenie
Begin februari komen we in gesprek met ds. Tom Viezee. We willen hem graag vertellen over de visie welke we hebben over het werk in Zuid-Afrika. Tom is zeer geïnteresseerd en vraagt ons heel veel. Wellicht vanwege ons enthousiasme vraagt Tom spontaan aan ons: “HOE ZOUDEN JULLIE HET VINDEN ALS IK MEEGA met jullie als je op bezoek gaat naar het zendingsveld?”
Zonder verder na te denken hebben we tegen hem gezegd dat hij van harte welkom is.
Na intern overleg vraag Tom of Marc van Olst ook aan de reis mag deelnemen, aldus gebeurt.
We twijfelen er niet aan dat we veel plezier met elkaar zullen hebben. En dat hebben we, vanaf moment 1 hebben we een klik met elkaar. Bij ons bezoek aan Wimpy (ja wel, de bekende fastfood keten) wordt er door een mevrouw hartelijk geglimlacht om die gekke Hollanders.
Het begint in ieder geval goed. Aangekomen op Schiphol drinken we uiteraard (nadat we de douane zijn gepasseerd) koffie.
En wat tovert Marc uit zijn rugtas: Heerlijke gevulde koeken van Bakker Brakenhof! Gekocht door zijn vrouw Linda!
(de gevulde koeken worden met smaak gegeten)
Namens ons allemaal: Linda hartelijk bedankt. Verder in de week tovert hij ook nog 2 grote zakken Duyvis pinda’s te voorschijn.
Na een voorspoedige reis komen we rond 21.30uur in Johannesburg aan.
Al heel snel wordt ons duidelijk wat er op Schiphol is gebeurd: het toestel vanuit Turkije is neergestort een kwartier nadat wij Schiphol hebben verlaten.
We worden er wel even stil van en we zijn dankbaar dat de Here ons hier veilig heeft gebracht. Je wordt er nu bij bepaald dat het ook anders kan.
De volgende morgen (dinsdag) hebben we een voorspoedige reis naar onze bestemming te Newcastle. Onderweg worden we verblijd met een telefoontje vanuit Nederland met de volgende inhoud: “Voor het project te Madadeni/Arbor Park ontvangen jullie een bedrag van 1.500 euro om te gaan besteden aan een nuttig doel.
En omdat we verschillende zaken op het oog hebben gaan we er goed over nadenken om dit bedrag op de juiste manier te besteden.
Vlak na de middag komen we te Newcastle aan. We hebben via internet een Bed and Breakfast uitgezocht, en dan is het altijd afwachten of het aan de verwachtingen voldoet?
We kunnen melden dat we Julie’s Hilldrop B&B van harte bij iedereen kunnen aanbevelen.
Voordat we Sietse en zijn team gaan ontmoeten begeven we ons allereerst naar de Kentucky Fried Chicken (inderdaad, alweer een fastfood keten). We genieten van een aller-heerlijkst stukje kip met patat.
En dan op weg naar de tent. Sietse en zijn medewerkers houden sinds zaterdag 21 februari een evangelisatie actie. Hiervoor is de tent opgezet in de wijk Arbor Park, een wijk in Newcastle. Dat het in Zuid-Afrika kan regenen is bekend, en we werden dan ook verwelkomd met een enorme stortbui met zware donderslagen.
(tentevangelisatie te Arbor Park)
De tentdienst begint vanaf 18.00uur.Dit betekent dat er dan een handjevol mensen aanwezig is.
Het muziekteam is wel aanwezig, en dat is luid en duidelijk te horen. De decibels zijn soms niet voor onze oren bestemd, maar daar hebben we het niet verder over. Er is één zangeres die je doet denken aan Mahalia Jackson, wat een stem heeft die jongedame. Echt om van te genieten. En dat hebben we inderdaad gedaan. Ook bij de diensten is zij de voorzangster, bij ons in Nederland zal ze zeker nummer 1 worden als ze met Idols meedoet.
Rond de klok van 19.15uur is de tent (ondanks de af en toe harde regenbuien) gevuld met ongeveer 70 mensen. De prediker van vanavond meldt met volle overtuiging hoe hij over de Bijbelse vraagstukken denkt. De donderdag werden de aanwezigen voor meer dan 5 kwartier onderwezen in het discipel van de Here zijn! Er wordt op duidelijke wijze gewezen wat men van God kan verwachten en wat God van ons verwacht!
Via de vertaling van de drummer en Sietse worden ook wij op de hoogte gebracht van deze boodschap
.
(vlak voor de dienst zijn de zusters aan het zingen)
Vrijdagmorgen worden we om 8uur door Sietse bij de B&B opgehaald om naar de pastorie in Madadeni te gaan. Tezamen met de medewerkers van de tentactie houden we daar de Bijbelstudie en bidstond. Ook wordt de avond van donderdag geëvalueerd, en de actiepunten benoemd ter verbetering.
De pastorie is op een gegeven moment gevuld met ongeveer 20 man/vrouw/kinderen. Vraag me niet waar deze allemaal vandaan komen. Mama Thabede heeft gezorgd voor een heerlijke maaltijd. De hoeveelheid die we opgeschept krijgen is niet helemaal geschikt voor onze magen. De jonge
(in vergadering bijeen, 3e van links = Kunene, uiterst rechts is Dumisane )
jongens zijn graag de afnemers van de overvloed van onze borden.
Wat opvalt, is dat wij als mannen bij elkaar zitten, de vrouwen zijn elders aan het eten. Van Sietse begrijp ik dat dit bij hun cultuur hoort.
De maaltijd bestaat uit witte rijst, een heerlijke saus met groenten en daarbovenop nog een overvloed aan rode bieten. Vooral Jaap geniet van deze rode lekkernij!
De middag brengen we voor een deel door in Newcastle. En omdat we toch heel veel tijd met elkaar doorbrengen komt het onderwerp op gastvrijheid. Wij begrijpen dat de gemeente van Krommenie wel erg gezegend is met haar predikant.
In de elektronica hebben we nl de volgende bekentenis vastgelegd: “In Krommenie zijn alle gemeenteleden altijd van harte uitgenodigd om bij ons thuis de maaltijd te gebruiken”. U begrijpt dat we hier gretig over hebben doorgesproken, en het zal dan ook niet lang duren voordat er 3 gezinnen zich zo rond de klok van etenstijd gaan melden op het adres Whitestraat 7 te Krommenie.
Na deze bekentenis begeven we ons weer naar Arborpark voor het vervolg van de tentevangelisatie actie. We hebben een heel goede avond met elkaar. Als Hollander ga je toch even tellen hoeveel mensen er zo op deze avond afgekomen zijn, en dat zijn er zo rond de 90. Deze 90 mensen hebben opnieuw een duidelijke boodschap voor de kiezen gekregen! Deze avond gaat het om onze taak Jezus als onze Verlosser aan te nemen, maar dan ook ‘onnodige ballast’ overboord te zetten. Met name het op 2 gedachten hinken van God en occulte dingen wordt ten sterkste veroordeeld.
We zijn dankbaar dat er vanavond zoveel mensen zijn gekomen. We kunnen als mensen slechts planten, en bidden dat de Here wil zegenen en deze mensen wil aanspreken.
Op beide avonden was er een prediker br. Mpontshane van buiten aangetrokken, die op een ‘luidruchtige’ Zulu manier het evangelie aan de mensen verkondigd.
Later in de avond gaan we terug naar onze B&B. Tot in de kleine uurtjes zitten we heerlijk met elkaar te praten, en jawel in ons overhemdje.
We constateren vandaag dat een dominee ook een “ritselaar” kan zijn, en daarmee bedoel ik het volgende: Wij hebben een auto gehuurd te Johannesburg, en vergeten deze auto op de namen van 2 chauffeurs te zetten. Dit betekent dat alleen Jaap ons kan brengen daar waar we heen moeten, en dat doet hij goed.
Omdat Tom en Marc de ochtend “vrij” hebben gekregen, is Tom met de eigenaar van de B&B in gesprek gegaan. Hij heeft daar een 3-tal auto’s zien staan, en ja wel hoor…….het duurt niet lang of hij krijgt de beschikking over een 4 wheel drive Nissan Pathfinder. De kenners onder ons allen weten dat dit een droomauto voor elke jongeling (!) is.
In al zijn bescheidenheid heeft hij geregeld dat hij de sleutels zelf kan pakken indien hij de auto weer wil gaan gebruiken.
Het is inmiddels de laatste dag van de tentevangelisatie. Ik kan u vertellen dat het voor de medewerkers een zware taak is. Deze zaterdag komt er een gospelband uit Vrijheid. De band, bestaande uit 6 jongelui heeft zelfs haar predikant meegenomen.
Ook nu weer heeft mama Thabede en haar ploeg voor een heerlijke Zulu maaltijd gezorgd.
Vanmiddag ontmoeten we ook broeder Zakwe. Hij is de prediker voor vanmiddag. Als je hem zo ontmoet is het een heel rustige man, maar o wee…….als hij gaat preken dan gaat het vrij heftig. Wij zijn dit absoluut niet zo gewend. Ook de tijdsduur, een preek van anderhalf uur is voor hen heel normaal.
Na deze dienst gaan we de tent opruimen, en dat hebben we geweten. Een enorme stortbui geeft ons meteen een koude douche. Sommigen van ons gaan in de blote body aan de gang.
En allen waren we na afloop drijfnat. Volgens Sietse is de tent nog nooit zo snel opgeruimd, maar of het nu allemaal netjes opgevouwen is?
Voor de rest van de avond trekken we ons nu terug in de B&B. Het regent, en wel de hele nacht. Terwijl ik dit nu aan de computer toevertrouw is het zondagmorgen 08.30uur en het regent nog steeds. En regelmatig komt de regen met bakken naar beneden.
We gaan ons nu klaar maken voor de “normale” kerkdienst in Madadeni, in de wijk Lyster.
We bezoeken de diensten in Madadeni en Arbor Park. Beide diensten worden goed bezocht. Dumisane (de nieuwe aankomende evangelist) is in beide diensten de master of ceremony (MC). Hij is degene die de dienst leidt en aankondigingen doet. Het is fijn om te zien dat een jongeman van bijna 18 jaar zo vol van de Here is.
Hij is student te Newcastle en leert voor machinebankwerker. Het is de bedoeling dat Sietse hem en Kunene (de andere nieuwe medewerker) op gaat leiden tot evangelist.
Ook nu weer genieten we van de jongedame met de schitterende stem, zij heet Dudu. Regelmatig zet zij spontaan de liederen in en dan wordt het een feest om zo met elkaar te zingen en God lof te brengen in de zang en inhoud van de liederen.
Na deze diensten komen we bij elkaar in de B&B. Ook Herolina (vrouw van Sietse) heeft zich in de loop van deze dag bij ons gevoegd. Jaap en Dirk Jan zijn tevens namens de Kerkenraad van Wormer afgevaardigd om een huisbezoek af te leggen, en zo hebben we tezamen met hen een fijn gesprek.
Ook deze avond eten wij bij de B&B, en nu met z’n zessen. Ik kan iedereen aanbevelen tijdens uw bezoek aan Sietse en z’n team om hier te komen logeren!!
Na het fantastisch lekkere avondeten gaan we met elkaar in gesprek tot ruim in de kleine uurtjes. Om 01.00uur wordt het voor Jaap en Dirk Jan welletjes, zij gaan naar bed. Tom en Marc zijn daarna nog zelfs in staat om een stuk te gaan wandelen.
Je zult begrijpen dat ze de volgende morgen bijna niet uit hun bed zijn te krijgen.
Op maandag komen we bij elkaar om allerlei zaken rondom de zending met elkaar door te spreken. We gebruiken hier een groot deel van de dag voor.
De dinsdag begint heel anders.
Twee jaar geleden hebben we als afgevaardigden van de Stichting Zending Zuid-Afrika een gesprek gehad met dhr. Khumalo, hij is de induna van de gemeente Madadeni. Een induna is een “hulp” burgemeester, wij zullen hem waarschijnlijk een wethouder noemen.
Deze man is begaan met het “lot” van de vele kinderen in Madadeni, en dan vooral in de wijk Lyster waar wij als kerk werkzaam zijn. Er wonen ook veel kinderen met aids.
Zijn grote wens is om een drop-inn centrum te bouwen. Dat is een gebouw van waaruit de kinderen geholpen kunnen worden. Om medicijnen te laten werken als je aids hebt, moet je meerdere malen per dag eten en medicijnen innemen. Vooral voor de weeskinderen en kinderen van de toch wel zeer arme ouders is dit een onmogelijke opgaaf. De gemeente Madadeni is bereid om voor de medicijnen en maaltijden te zorgen, inclusief de vrijwilligers. Echter er is geen geld voor een gebouw.
De vraag aan ons is wij willen meedenken/meehelpen met het realiseren van een gebouw. Als kerkelijke gemeente behoren we midden tussen de bevolking te staan, en dat willen we ook. Donderdagmorgen komt wederom dhr. Khumalo bij ons ontbijten. Dan neemt hij ook 2 ambtenaren van het departement van volksgezondheid van de provincie Kwazulu Natal mee.
We willen graag van hen weten of het een blijvend project is, en of er ook gelden vanuit de gemeente Madadeni naar de toekomst toe gegarandeerd zijn.
Tevens gaan we donderdagmorgen op bezoek bij het departement en gaan we de plaats bekijken welke de induna op het oog heeft. Indien het een gedegen onderbouwd plan is, voorzien van alle benodigde gegevens zullen we in Nederland gaan onderzoeken of er fondsen te vinden zijn om deze kinderen te gaan helpen.
Het gesprek met de induna begint lekker op tijd. Zoals we hier in Zuid-Afrika gewend zijn.
De verdere uren tot de tijd dat de zondagschool te Arbor Park begint, brengen we in gesprek met elkaar door. Om 18.00uur worden we verwacht bij de zendingscommissie van de Dopperkerk. De bijeenkomst is in het huis van de jonge dominee Retief.
Begin januari 2009 is hij bevestigd.
Deze avond staat in het teken van de voortgang van ons gezamenlijk project in Arbor Park.
Het blijkt dat de Doppers niet echt gelukkig zijn met de samenwerking.
Elke zondagmiddag om 14.30uur begint er in hun bijzaal van de kerk een dienst. Elke dienst is er tevens een ouderling van hen aanwezig. “Onze” diensten zijn niet te vergelijken met de diensten zoals zij gewend zijn. Een keyboard, veel handgeklap, Zulu als voertaal. Het maakt ze niet echt gelukkig. Ook Sietse heeft van de eigen gemeenteleden gehoord dat ze eigenlijk elders in Arbor Park diensten willen. Vooral de aanvangstijd van 14.30uur is voor veel Zulu’s een rare tijd. Ze willen graag naar de morgen.
Sietse heeft inmiddels een aanvraag bij een school ingediend om daar de diensten te mogen houden, en dan in de morgen. Deze school is gevestigd in het hart van deze wijk Arbor Park. Ook de doordeweekse activiteiten zoals zondagsschool en celgroep bijeenkomsten wil hij graag verplaatsen naar deze school.
Verder is het zo dat in het verleden de Doppers van Newcastle medeverantwoordelijk waren voor de diensten. Sinds een half jaar is dit niet meer zo omdat we samenwerken met de classis van Noord Natal en ondergebracht zijn bij de zwarte kerk te eKwandeni.
Met hen willen we dan ook gaan samenwerken.
Het is wellicht wat moeilijk uit te leggen, maar helaas het is niet anders.
Na onze bijeenkomst heeft de vrouw des huizes een heerlijke maaltijd met allerlei kleine hapjes voor ons klaargemaakt. We zijn met 10 mannen. Het leuke is dat deze jonge vrouw een Nederlandse afkomst heeft. Haar vader is boer, en heet Boersma. Afkomstig uit Friesland. De Friezen onder u kunnen dus trots zijn.
Enkele jaren geleden heeft zij enige tijd doorgebracht in Purmerend, en is meteen verliefd geworden op ons land. Zij was van plan om naar Nederland te verhuizen. Echter, de ware mannelijke liefde heeft ze in Zuid-Afrika gevonden.
En zoals u inmiddels in dit verslag al enige malen hebt gelezen: tot in de heel kleine uurtjes genieten we buiten van de heerlijke avondlucht van Zuid-Afrika. We gaan tevens nog een stuk wandelen, zo heerlijk is het.
De woensdagmorgen staan we rond 06.00uur op. We moeten om even na zevenen in Madadeni zijn.
We gaan naar een kliniek. En het is heel wonderlijk. De portier van deze kliniek kondigt Sietse aan. Er zijn ongeveer 35 aanwezigen. In deze wachtkamer van de kliniek houdt Sietse zijn preek en wordt er spontaan door enkele dames gezongen.
Je kunt het zo vergelijken: je gaat naar de dokter in het ziekenhuis, en voordat de dokter het spreekuur gaat beginnen is er een korte tijd van bezinning, en komt er een dominee een korte preek houden.
Het leuke is dat de zusters ook komen, en van harte meezingen. Het laatste lied werd spontaan door een van hen ingezet.
Een wonderlijke ervaring.
Vervolgens worden we om even voor achten in de hoge school verwacht. Elke woensdagmorgen is er een dagopening, welke wordt verzorgd door Sietse. Dit gebeurt normaal bij 2 scholen.
Sietse heeft enkele weken geleden reeds aan Jaap gevraagd om deze opening te verzorgen.
Omdat Engels de voertaal is, is dit voor Jaap geen enkel probleem. Het heeft hoogstens een nachtrust gekost! Hij heeft absoluut de aandacht gekregen en weet de jongelui zelfs enkele keren aan het lachen te brengen.
Ongeveer 800 jongens en meisjes in de leeftijd van 12 – 18 (of meer) staan keurig in rijen opgesteld.
Wonderlijk om te zien is dat zij allen heel snel stil zijn om te luisteren. Ook nu weer wordt er spontaan door enkele jongedames een lied ingezet. Het is geweldig om te horen.
Er zit zoveel spontaniteit in het zingen, en swingen. Ze kunnen niet stil blijven staan.
Of je wilt of niet……je doet gewoon mee!
We gaan onderweg naar Vrijheid. Hier hebben we een vergadering gepland met ds. Fritz Kruger en Tjeerd Baron. Beide werkzaam voor de zendingsvereniging. We hebben verschillende vragen voor hen over opleiding/toerusting/gemeenteopbouw enz. Ook de nieuwe samenwerking met de classis Noord - Natal en de gemeente eKwandeni komt uitvoerig aan de orde. We zijn heel blij dat we nauwer met hen gaan samenwerken.
We krijgen o.a. de beschikking over materiaal in het Zulu voor de zondagsschool
Ook op het gebied van opleiding heeft Fritz veel te bieden en we gaan hier zeker gebruik van maken. Binnenkort starten de zendingslessen weer en onze nieuwe evangelist Kunene gaat hiervan zeker gebruik maken.
We hebben dinsdag met de induna van Newcastle afgesproken dat hij met enkele leden van het departement van volksgezondheid bij ons komt (tijdens het ontbijt) om verder door te spreken over mogelijkheden omtrent zijn vraag over de bouw van het drop-inn centrum.
Het is inmiddels donderdagmorgen en inderdaad: de induna verschijnt met 3 dames en een heer bij ons aan het ontbijt. Allen genieten van een heerlijk engels ontbijt met bacon and eggs, worstjes en witte bonen in tomatensaus.
We (vooral Jaap) krijgen uitvoerig uitleg over de vragen die er zijn met betrekking tot de bouw. We krijgen veel ambtelijke stukken mee met doelstelling over de bouw etc.
De nood is erg hoog. In het gebied waar het drop-inn centrum moet komen, leven honderden kinderen zonder ouders. Het zijn dus wezen. We horen dat in deze wijk ongeveer 40 – 50% van de kinderen geen ouders meer heeft. De meeste zijn
gestorven aan aids
Vaak is het zo dat ze worden opgevoed door oudere broers en zusters, of de grootouders. Een deel van de generatie tussen de 30-40 is gestorven aan aids.
Ook veel van deze kinderen heeft aids. En om deze kinderen te helpen moeten ze 3x per dag naast medicijnen ook voedsel ontvangen. De gemeente Madadeni ontvangt geld van de overheid om medicijnen en eten te geven, echter er is geen geld om een gebouw neer te zetten.
We gaan in de loop van de ochtend kijken op de plek welke de induna gereserveerd heeft voor de bouw. In te toekomst moet hier tevens een politiepost worden gebouwd.
Deze plek ligt naast een school met bijna 800 leerlingen. Het is een lagere school. We zijn op bezoek geweest bij de directeur van deze school, een lieve dame.
Trouwens alle leerkrachten zijn hier vrouw. Ik hoor de leerkrachten in Nederland wel eens klagen dat ze vinden dat 25 -30 kinderen in een klas wel heel veel is. Ik kan ze gerust stellen:
De gemiddelde klas bij deze school is tussen de 45 en 50 kinderen!!
Het is de bedoeling dat het drop-inn centrum tevens geschikt gemaakt wordt voor zondagse diensten. Ook kan het gebouw gebruikt worden voor de wijk. Het kan bijvoorbeeld dienen als ontmoetingscentrum voor ouderen.
Er wonen ongeveer 30.000 mensen in de buurt.
De absolute noodzaak is ons heel duidelijk geworden. We hebben uiteraard niets toe kunnen zeggen over de haalbaarheid van de plannen, we hebben wel beloofd onze uiterste best te zullen doen naar het zoeken van mogelijkheden.
Na deze gesprekken zijn we door gegaan naar de pastorie te Madadeni en hebben we nog fijn met Sietse door kunnen praten over de plannen voor de toekomst. Ook hebben we gesproken met Kunene, onze nieuwe aankomend evangelist.
Hij gaat door Sietse worden opgeleid, tezamen met de andere nieuwe jongeman, Dumisane.
We zijn heel blij dat er weer 2 nieuwe mannen zijn gekomen.
De “mannen” uit Krommenie zijn vanmorgen om 04.00uur vertrokken voor een bezoek aan het wildpark Hlluwe Amfolezi.
Hierbij hun verslag:
Na enkele dagen veel indrukken en gesprekken gevoerd te hebben is er toch nog een mogelijkheid voor een vrije dag om nog een stukje van het land te kunnen zien.
In de afgelopen week hadden dominee en ik (Marc) verschillende gesprekken met de eigenaar van het bed en breakfast. Van hem mochten we zijn privé auto gebruiken, en hij was ook in het bezit van een golden toegangskaart waarmee hij het Hluhluwe Umfolozi park in kon en hij wilde ons graag het park laten zien. Zelf was hij jarenlang ranger geweest van diverse wildparken.
Hij ging gemiddeld 4 tot 5 keer per jaar hier naar toe met zijn gezin en bleef daar dan slapen, wat hij ons ook eigenlijk aanraadde.
Maar helaas daar was geen tijd meer voor.
Zo zijn we donderdag vroeg in de morgen om 3:15 uur opgestaan om op tijd in het park te zijn wat toch plus/minus 300 km rijden was.
We konden via een achter ingang naar binnen waarbij we na nog geen 100 meter rijden pal tussen de wilde dieren stonden.
Zo hebben we ongeveer 21 verschillende soorten gezien van groot tot klein van hyena’s tot olifanten,krokodillen,apen,giraffen,mestkevers,schildpadden,div. vogels enz. enz..
Ook zag iemand heel veel verschillende dieren welke zeer zeldzaam waren maar naar mate we dichter bij kwamen totaal iets anders bleek te zijn (zoals een leeuw wat een aap bleek te zijn en een hele uitzonderlijk grote krokodil wat een laag bagger was) maar ja de spanning was er dan wel ieder keer!
Na een hele ochtend door het park gereden te hebben waarbij we alleen een kwartiertje de tijd hadden voor snel een bakje koffie was het tijd voor een heerlijke uitgebreide lunch.
Maar na een goed gesprek met zijn drieën over div. onderwerpen waar onder het nut van leven, geloof, zending en ontwikkelingswerk was het weer tijd om verder te gaan want hij zou ons zo een beetje het gehele park (waar we dan konden komen) laten zien en we hadden dus een beetje haast.
Na een klein uurtje kwamen we een bocht door en stond er in ene een grote dominante olifanten bul midden op de weg en hij was niet van plan op zij te gaan.
Nee, hij wilde liever dat wij aan de kant gingen en kwam steeds dreigend op ons af waarbij we snel achter uit moesten rijden.
We zeiden blijf nou gewoon stil staan maar dat was de bestuurder niet van plan want hij had pas nog een auto gezien welke door een olifant onder handen was genomen en hier was niet veel meer van over. Na 2 km in zijn achter uit was de olifant iets op zij gegaan en zijn we er vol gas langs geschoten en kwam het dus toch nog goed.
Na nog enkele uren genieten van de natuur en het schitterende uitzicht was het tijd om weer terug te gaan want het was nog enkele uren rijden.
Zo hebben we een onvoorstelbare mooie dag gehad en hebben we terug in ons verblijf nog heerlijk met elkaar gegeten en na getafeld.
Wat is de schepping van onze God toch onvoorstelbaar mooi! Hier kom je iedere keer weer achter, we hebben dan ook vaak tegen elkaar gezegd hoe dankbaar we mogen zijn om dit allemaal te mogen beleven.
(Tot zover het verslag van de “mannen uit Krommenie”)
De vrijdagmorgen brengen we door bij de B&B. We nemen tevens de tijd om de week te evalueren en afscheid te nemen. We hebben de afgelopen week samen heel veel met elkaar gebeden, en aan het einde van zo’n week is het ook goed om met elkaar in gebed afscheid te nemen. Even na 2 uur gaan we op weg naar Johannesburg.
De reis is ten einde.
We constateren met z’n allen dat Sietse het evangelie heel dicht bij de mensen brengt.
Dat is de doelstelling van onze stichting. Ga er op uit en vertel het aan de mensen!!.
Hetzelfde gebeurt ook bij de tentevangelisatie en de zondagse diensten. Hij benadert heel veel mensen en je kunt zien dat ze regelmatig om die “gekke” lange Hollander moeten lachen.
Wat we vooral gezien hebben dat in Madadeni/Arbor Park de zending nog op de ouderwetse” manier bij de mensen wordt gebracht. Ik zal u dit trachten duidelijk te maken: de mensen worden thuis bezocht z.g. hutbezoeken tentevangelisatie – de afgelopen tentactie heeft er toe geleid dat afgelopen woensdag er 5 jonge vrouwen naar de celgroep/catechisatie kwamen. Ook de zondagsschool welke op dinsdagmiddag wordt gehouden werd door 15 kinderen extra bezocht.
Elke woensdagmorgen doet Sietse bij 2 scholen in Madadeni de dagopening
Elke woensdagmorgen gaat Sietse naar de kliniek om daar in de wachtkamer het Woord te brengen.
Zieken bezoeken in het ziekenhuis, en dan vooral de eenzame mensen welke niet meer door hun familie worden bezocht.
Dumisane (een van de 2 nieuwe leerling- evangelisten houdt wekelijks in de bus welke hem van de school te Newcastle naar Madadeni brengt een “preek” voor zijn medeleerlingen welke in de bus zitten, en hij is nog maar bijna 18 jaar.
We hebben een heel fijne en vooral Gezegende reis. We hebben vooral ook met elkaar goed kunnen doorpraten.
We hebben gewoon met z’n vieren een heel fijne tijd gehad!
Diensten beluisteren
Kerkdienst rooster
